Capibara

De capibara is het grootste levende knaagdier ter wereld. Het is het meest vergelijkbaar met cavia’s, wasbeertjes, chinchilla’s en beverratten. Hij ziet eruit als een gigantische cavia met langere benen. Hij heeft een zwaar vat-vormig lichaam en een korte kop. Zijn vacht is roodbruin op het bovenste gedeelte van hun lichaam en geelachtig bruin onderaan. Hij heeft een taaie huid, die soms wordt gebruikt om lederen goederen van te maken.

The Capybara is the World's Biggest Rodent - Photograph by Vojtěch Hála
The Capybara is the World’s Biggest Rodent – Photograph by Vojtěch Hála

Volwassen capibara’s kunnen groeien tot 130 cm in de lengte en 50 centimeter van de schouder naar beneden toe. Ze wegen tot 65 kg. De zwaarste capibara woog 105.4 kg. Ze hebben kleine vliezen tussen hun tenen en geen staart. Hun voeten met zwemvliezen maken van hen grote zwemmers. Ze leven echter vooral op het land. Onder water kunnen ze hun adem inhouden gedurende 5 minuten. Zo kunnen ze zich verbergen voor hun vijanden door simpelweg naar beneden te duiken. Op warme dagen spelen ze veel in het water. Ze eten in de late namiddag, de vroege avond en ‘s nachts en slapen niet veel.

Hun achterpoten zijn iets langer dan hun voorpoten. Ze hebben een botte snuit. De ogen, neusgaten en oren staan op de bovenkant van hun hoofd, dus die  kunnen ze gemakkelijk boven water houden bij het zwemmen.

Capibaras are friendly animals
Capibaras zijn vriendelijke dieren

Vrouwelijke capibara’s zijn iets zwaarder dan de mannetjes. De vrouwtjes wegen tussen 36 en 66 kg en de mannetjes wegen ongeveer tussen 34  en 61 kg. Er zijn uitgestorven capibara’s die 40% groter waren dan de huidige soorten. Deze soort werd gevonden in Noord-Amerika en woog tussen 90 en 110 kg.

Capibara’s zijn semi-aquatische zoogdieren. Ze leven in het wild in Colombia, Ecuador, Bolivia, Venezuela, Frans-Guyana, Uruguay, Peru en Paraguay. Ze wonen in dichte bossen in de buurt van meren, rivieren, moerassen, vijvers, in natte savannes en langs rivieren in tropische wouden.

Capibara’s zijn planteneters. Ze eten voornamelijk grassen, aquatische planten, fruit en boomschors. Een volwassen capibara kan 2,7 tot 3,6 kg gras per dag eten. Capibara’s zijn zeer kieskeurige eters. Ze eten enkel  4 tot 6 verschillende soorten planten  die driekwart van hun dieet bepalen. Ze eten enkel bepaalde bladeren en negeren de bomen of struiken rondom. Tijdens het droge seizoen eten capibara’s meer soorten planten, omdat er dan minder planten beschikbaar zijn en ze dus niet kieskeurig kunnen zijn. Ze eten riet tijdens het droogseizoen in plaats van gras. Omdat gras moeilijk te verteren is, eten ze hun eigen uitwerpselen om het twee keer te kunnen verteren. Ze hebben ook speciale bacteriëen die helpen bij het verteren van het gras dat ze eten. Ze kunnen ook braken op hun voedsel om er weer op te kauwen zoals een koe.

Als ze zeer gelukkig zijn, worden ze 8 tot 10 jaar oud in het wild. Gemiddeld worden ze echt minder dan 4 jaar omdat zij het favoriete voedsel zijn voor veel jungle dieren, inclusief jaguars, anacondas, puma’s, arenden, ocelots en kaaimannen.

All the mothers in the group help care for capybara babies - picture by "Bradypus"
All the mothers in the group help care for capybara babies – picture by "Bradypus"

Capibara’s leven in groep van 10 tot 20 met 2 tot 4 volwassen mannetjes, 4 tot 7 volwassen vrouwtjes en een hele troep jongen. De grootte van de groep verandert van seizoen tot seizoen. Tijdens het droogseizoen, wanneer er minder water is, verzamelen grote groepen zich rond het beetje water dat er is. Een groep kan vaak uit 50 tot 100 capibara’s bestaan. De groep wordt beheerd door een dominant mannetje. Capibara’s zijn zeer vocaal. Het geluid dat ze maken wanneer ze zich bedreigd voelen klinkt als dat van een blaffende hond. 

Capibara’s worden binnen de 22 maanden volwassen. Vrouwtjes werpen twee tot acht keer per bevalling. Ze bevallen te land. Binnen een week na de geboorte zijn de jongen in staat om gras te eten maar zij zullen nog steeds melk te drinken van hun moeder of andere vrouwtjes in de groep tot ongeveer 16 weken. Alle de vrouwtjes in de groep helpen bij de zorg voor de jongen.

Capibara’s hebben 20 tanden. Hun voortanden en wangtanden groeien voortdurend. Als ze volwassen zijn kan een capibara soms door te zon verbranden omdat hun haar zeer grof en dun gespreid is. Om zonnebrand te voorkomen rolt de capibara in de modder, totdat de huid is allemaal bedekt is. Ze houden niet van de zon.

Zij worden niet beschouwd als een bedreigde soort. Op sommige plaatsen wordt er op hen gejaagd voor hun vlees en bont.  Soms worden ze gedood door de mens wanneer ze het gras van het vee opeten. In sommige gebieden worden ze gekweekt.  Dit zorgt er voor dat de moerasgebieden waarin ze leven beschermd worden. Gezien ze makkelijk kweken kunnen ze veel makkelijker overleven in het wild. 

Je vindt capibara’s vooral in de dierentuin en het park. In gevangenschap kunnen ze tot 12 jaar worden. Het zijn aardige dieren die meestal zullen toestaan om gestreeld of gevoederd te worden.