Gigantopitek jest największym naczelnym, który kiedykolwiek chodził po ziemi. Żył 300 000 lat temu. Jego szczątki znaleziono w Chinach, Indiach i Wietnamie. Jest on blisko spokrewniony z małpami. Gigantopitek płci męskiej miał około 3 metrów wzrostu i ważył około 540 kg (do 1200 funtów).
Niektórzy ludzie ciągle wierzą, że Gigantopitek żyje w odległych częściach Azji po dzień dzisiejszy. Ci ludzie nazywają go Yeti, Yeren lub Mande Barung. Jednakże większość naukowców jest dość zgodna w tym, że Gigantopithecus wymarł dawno temu. Jedyne znalezione pozostałości Gigantopiteka to skamieniałe zęby i żuchwy. Jego skamieniałe zęby i żuchwy są często ścierane na proszek i używane w tradycyjnej medycynie chińskiej.
Niestety, nie możemy zdobyć pewnej wiedzy o tym, jak Gigantopitek się poruszał, ponieważ nie zostały znalezione ani kości biodrowe, ani kości kończyn. Naukowcy przypuszczają, że był od 2 do 3 razy cięższy niż współczesne goryle i prawie 5 razy cięższy niż orangutan, najbardziej podobny do niego obecnie żyjący naczelny. Dorosłe samice Gigantopiteka osiągały połowę wagi samców.
Gigantopitek żył w lesie bambusowym. Jego skamieniałe szczątki zostały znalezione wraz z szczątkami wymarłych już gatunków pandy. Dlatego też stwierdzono, że te olbrzymie Gigantopiteki były roślinożerne. Ich szczęki były bardzo grube i głębokie. Jego uzębienie i szczęki były przystosowane do długiego mielenia i do żucia roślin włóknistych, takich jak bambus. Ubytki w jego zębach są podobne do tych, które zostały znalezione u pandy wielkiej. Oprócz bambusa prawdopodobnie żywił się również nasionami i owocami.